Περιήγηση στην Νοτιοανατολική Τροιζηνία
Από την Σαρωνίδα και μετά ξεκινάμε την εξερεύνηση μας στο τελευταίο τμήμα της Τροιζηνίας, που καλύπτει την ανατολική της περιοχή μέχρι την είσοδό μας στην περιοχή της Ερμιονίδας, λίγο πριν το Μετόχι (εκεί δηλαδή που παίρνουμε το καραβάκι για Υδρα).
Θα ξεκινήσουμε την περιήγηση μας αντίστροφα, οδηγώντας δηλαδή από την Σαρωνίδα μέχρι τα όρια του Νομού Αργολίδας, λίγο πριν το Μετόχι και θα κινηθούμε από εκεί αντίστροφα μόνο παραλιακά με τελική κατάληξη πάλι στον Γαλατά. Η απόσταση από Σαρωνίδα μέχρι την είσοδο στον Νομό Αργολίδας είναι 12 χιλιόμετρα αλλά σε μερικά σημεία ο δρόμος έχει αρκετές κλειστές στροφές και δεν μπορούμε να αναπτύξουμε μεγάλη ταχύτητα.
Κατά μήκος του παραλιακού δρόμου από Μετόχι προς Γαλατά, θα συναντήσουμε πολλές ερημικές, ανοικτές (στον καιρό) και μεγάλες σε έκταση παραλίες με θέα προς την Υδρα που βρέχονται από τα νερά του Στενού της Υδρας. Οι δύο πρώτες που συναντούμε βρίσκονται στην περιοχή Σκάλωμα. Η πρώτη είναι με χοντρό βότσαλο και γενικά δεν σε προδιαθέτει για να κολυμπήσεις, η δεύτερη όμως είναι μία πολύ μεγάλη αμμουδιά σε ένα τοπίο με χαρακτηριστικά ερήμου!. Στο αριστερό άκρο της δεύτερης παραλίας διακρίνουμε ένα κτίσμα δίπλα στην θάλασσα. Πλησιάζοντας θα βρούμε την έρημη σήμερα είσοδο του αγροκτήματος Χαραυγή. Η εντοιχισμένη μαρμάρινη πλάκα γράφει ως ημερομηνία το έτος 1933. Μπροστά από το κτήμα Χαραυγή και αριστερά του παράλιου ερειπωμένου κτίσματος, εκτείνεται μεγάλη αμμουδιά με θέα προς την Υδρα και την πόλη της.
Συνεχίζουμε τον δρόμο μας προς τον οικισμό Βλαχαίικα. Πριν από τον οικισμό περνάμε στα δεξιά μας μία ερημική παραλία με άμμο και βότσαλα και στα πεντακόσια μέτρα, σε μία αριστερή στροφή του δρόμου, βλέπουμε στα δεξιά μας μία μικρή χερσόνησο με ένα εκκλησάκι να ξεχωρίζει πάνω της. Το εκκλησάκι είναι προς τιμή της Παναγίας. Αξίζει να σταματήσουμε για να απολαύσουμε την όμορφη θέα προς την Υδρα και το θαλάσσιο στενό της. Από την αριστερή πλευρά του βράχου που βρίσκεται η Παναγία εκτείνεται μία ερημική παραλία με σκούρα βότσαλα.
Στα εκατό μέτρα βλέπουμε δεξιά μας έναν μισό-βυθισμένο στην θάλασσα μώλο, και στα τριακόσια μέτρα η ακτογραμμή σχηματίζει ένα τρίγωνο με βάση τον δρόμο, όπου οι δύο άλλες πλευρές του σχηματίζουν δύο όμορφες μικρές ερημικές παραλίες. Η πρώτη είναι μία ερημική αμμουδιά σε μικρό κολπίσκο και η δεύτερη στενόμακρη με άμμο και βότσαλα.
Στα τετρακόσια μέτρα από την δεύτερη παραλία περνάμε από τον οικισμό Βλαχαίικα και από εκεί συνεχίζουμε παραλιακά και στα 1.800 μέτρα θα δούμε στο δεξί μας χέρι κτίριο σε κατασκευή. Αμέσως μετά σταματάμε και ακολουθούμε το μονοπάτι προς την θάλασσα, το οποίο καταλήγει σε μία μεγάλη σε μήκος βοτσαλωτή παραλία. Στο βάθος αριστερά διακρίνουμε το νησάκι Σουπιά. Στην Σουπιά έχουν εντοπιστεί αρχαία ευρήματα τόσο πάνω στο νησάκι όσο και στον βυθό της θάλασσας μπροστά από το νησάκι.
Η περιοχή που κινούμαστε λέγεται Φουρκαρί. Στα 300 μέτρα από την προηγούμενη παραλία, και 400 μέτρα πριν το συγκρότημα κατοικιών στο Φουρκαρί, στα δεξιά μας θα συναντήσουμε βοτσαλωτή παραλία χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Περνώντας το συγκρότημα κατοικιών το οποίο κλείνει ερμητικά και την πρόσβασή μας στην παραλία μπροστά του, συνεχίζουμε για περίπου τριακόσια μέτρα και αντικρίζουμε στο βάθος αριστερά μας τον λόφο της χερσονήσου του Αγίου Αθανασίου. Στα 300 μέτρα ακολουθούμε δεξιά τον χωματόδρομο, και σε ένα περίπου χιλιόμετρο φθάνουμε στην θάλασσα κάτω από τον λόφο στην δυτική του πλευρά. Εδώ θα συναντήσουμε μία βοτσαλωτή παραλία ενώ προχωρώντας προς την κατεύθυνση του λόφου θα δούμε μερικά ερειπωμένα οικήματα και έναν μισοβυθισμένο μώλο. Η περιοχή γενικότερα θυμίζει εγκαταλελειμμένο τοπίο και είναι εντελώς ερημική.
Η ανάβαση προς την κορυφή του λόφου, είναι βατή με 4x4, και σύντομη (περίπου 400 μέτρα). Στην κορυφή του λόφου βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου κτισμένο μέσα στα ερείπια παλαιού μεταβυζαντινού φρουριακού μοναστηριακού συγκροτήματος. Πολύ όμορφη η θέα από εδώ προς την Σουπιά, την Υδρα και το Στενό της Υδρας. Από εδώ ψηλά μπορούμε να δούμε μία πολύ όμορφη παραλία στην ανατολική πλευρά του λόφου. Κατεβαίνουμε για να την γνωρίσουμε από κοντά. Η απόσταση από την δυτική πλευρά του λόφου είναι 800 μέτρα βατού χωματόδρομου και στο τέρμα του θα συναντήσουμε την πολύ όμορφη βοτσαλωτή με άμμο ερημική παραλία μέσα σε έναν μικρό όρμο, απέναντι από το νησάκι Σουπιά.
Ανατολικά από τον Αγιο Αθανάσιο βρίσκεται ο οικισμός Περγάρι. Ο οικισμός είχε προδιαγραφές πρότυπης κατασκευής με ρυμοτομική χάραξη δρόμων αλλά τελικά δεν ολοκληρώθηκε όπως αρχικά σχεδιαζόταν. Από την παραλία του Αγίου Αθανασίου η απόσταση προς τον οικισμό είναι 700 μέτρα μέσα από λαβυρινθώδεις χωματόδρομους. Πρόσβαση ευκολότερη, υπάρχει αν μετά την Σαρωνίδα, όπως ερχόμαστε από Γαλατά, στρίψουμε δεξιά στον δεύτερο χωματόδρομο και ακολουθήσουμε και την σχετική σήμανση (συνολική απόσταση περίπου 6.5 χλμ.).
Ανατολικά από το Περγάρι, περίπου στα 500 μέτρα θα δούμε πινακίδα προς παραλία Μπούφη. Την ακολουθούμε και σε 1 χλμ. φθάνουμε σε μία όμορφη και ήσυχη παραλία με βότσαλο. Υπάρχει μικρή καντίνα. Από την παραλία Μπούφη θα κινηθούμε πάλι ΒΑ αλλά κάνοντας έναν μικρό κύκλο (3.1 χλμ.) με σκοπό να επισκεφθούμε το εκκλησάκι και το κάστρο της Παναγίας στα Τσελεβίνια.
Οι νήσοι Τσελεβίνια (Σπαθύ και Σκυλλί) σχηματίζουν ένα "επικίνδυνο" ναυτικό πέρασμα στην ανατολική άκρη της Τροιζηνίας (Τσέλιε = προσέξτε, και, βένιε= έρχονται, που χρησιμοποιούσαν Αρβανίτες φύλακες της περιοχής για να ειδοποιήσουν για τα Τουρκικά πλοία).
Το τοπίο που θα αντικρίσουμε πλησιάζοντας, με φόντο τα Τσελεβίνια και την θάλασσα είναι πανέμορφο. Από το ενετικό (πιθανότατα) ναυτικό φυλάκιο που υπήρχε εδώ δεν έχουν απομείνει και πολλά πράγματα όρθια. Η τοιχοδομή του δεν μοιάζει με τα άλλα κάστρα της Τροιζηνίας, αλλά περισσότερο με άλλα ναυτικά κάστρα της εποχής. Μέσα στο ερειπωμένο κάστρο στην κορυφή του, θα συναντήσουμε το όμορφο βυζαντινό εκκλησάκι της Παναγίτσας. Κοντά του βρέθηκαν αρχαία λείψανα, όπως ακροκέραμοι και κιούπια , που εκτίθενται στο Μουσείο Πόρου.
Απέναντι από το κάστρο στα Τσελεβίνια, στο σημείο που ο δρόμος ανηφορίζει για το κάστρο, διακρίνουμε μία πολύ όμορφη, ερημική και δύσκολα προσβάσιμη (δεν υπάρχει μονοπάτι) παραλία με βότσαλο και λίγη άμμο.
Από το κάστρο στα Τσελεβίνια συνεχίζουμε παραλιακά με ΒΑ κατεύθυνση προς τα Μπισιαίικα, και σε 1.2 χλμ. θα συναντήσουμε την όμορφη μεγάλη αμμουδιά της Ψιλής Άμμου. Στα 600 περίπου μέτρα από την Ψιλή Άμμο ο δρόμος προχωρά παράλληλα με και υπερυψωμένα από την παραλία. Στο σημείο που δείχνουμε και στην διαδρομή, θα προσέξουμε κάτω ακριβώς από τον δρόμο μία πολύ όμορφη μικρή αμμουδιά. Εντυπωσιακή η θέα προς αυτήν από τα ψηλά του δρόμου.
Σε άλλα 600 μέτρα φθάνουμε στον παραλιακό οικισμό Κάτω Μπισιαίκα. Πλάι στον δρόμο θα συναντήσουμε μικρή παραλία, σε όμορφο φυσικό περιβάλλον, αλλά η κύρια και καλύτερη παραλία του οικισμού είναι λίγο μετά στα 500 μέτρα βορειότερα. Σύντομος χωματόδρομος που φεύγει δεξιά του κυρίως δρόμου (χωματόδρομος βέβαια και αυτός) μας οδηγεί στην όμορφη αμμουδιά με τα δένδρα που φτάνουν μέχρι την άκρη της παραλίας, στην θάλασσα. Αν ακολουθήσουμε τον δρόμο που ανηφορίζει προς ΒΔ σε 1.8 χλμ. θα φθάσουμε στον μικρό οικισμό Ανω Μπισιαίκα. Από εδώ αν συνεχίσουμε να ανηφορίζουμε ΒΔ σε 2.6χλμ. θα βγούμε ξανά στον κεντρικό δρόμο που πάει προς Γαλατά στο ύψος της Σαρωνίδας.
Εμείς όμως επιστρέφουμε προς Κάτω Μπισιαίκα και συνεχίζουμε να κινούμαστε ΒΔ παραλιακά σε μία πολύ όμορφη διαδρομή με πανέμορφη θέα προς Πόρο, Ν. Μόδι και Τσελεβίνια. Στα περίπου δύο χλμ. θα συναντήσουμε από ψηλά μεγάλη, ερημική παραλία με μεγάλα βότσαλα. Σύντομος χωματόδρομος δεξιά μας οδηγεί μέχρι την άκρη της παραλίας. Ο χωματόδρομος από εδώ συνεχίζει για περίπου 1800 μέτρα και συναντά τον επαρχιακό δρόμο Ερμιονίδας – Γαλατά, ολοκληρώνοντας έτσι την πολύ ενδιαφέρουσα περιήγησή μας στο ανατολικό τμήμα της Τροιζηνίας.
